Wierszokletyzm. Chwila (zanim odejdziemy).

 Zanim zaczniesz odliczać czas, ponownie...
Zanim umrzesz przy blasku gwiazd, jeszcze raz...
Zanim pogrzebiesz cierpienie swe, po raz kolejny...
Ucieknij w stronę złotego słońca, wraz ze mną.



 Odrodzimy się na chwilę, w świetle złotego słońca..
Odetchniemy raz jeszcze, w blasku gwiazd życzeń...
Wypowiemy gniew swój i żal, na tle czarnego nieba...
Oddamy gorzkim łzom, ich wieczne życie.

 Odpłyniemy w mroczną dal, po białych wodach...
Dopalimy świece swego życia, aż po mrok swych lic...
Udławieni swą bezsilnością, utopimy marzenia swe...
Zastygniemy tak, na wieczność, martwi.